De tuin van Het Witte Huis

Als tuinarchitect ben ik dagdagelijks bezig met het ontwerpen van tuinen: elke tuin biedt weer andere mogelijkheden en uitdagingen. Het is steeds zaak om het esthetische aan het praktische te koppelen en omgekeerd. Daarbij worden uiteraard de wensen en eisen van de eigenaar nooit uit het oog verloren. Maar wat als je plots zelf de klant bent? Aan de ene kant is het ontzettend fijn om je eigen tuin te kunnen ontwerpen. De andere kant is dat je weet wat allemaal mogelijk is, en je uiteindelijk toch keuzes met maken en knopen doorhakken. En dat is soms wel moeilijk.... De tuin bij het witte huis was geen blank canvas toen we het huis kochten. Integendeel: ligusterhagen waren metershoog uitgegroeid, laurierkersen waren ook bijna bomen geworden, aan de linkerkant van het huis kon je gewoon niet meer door, alles was dichtgegroeid... uren kan ik erover vertellen :-). In het begin was het plan om redelijk veel te behouden, maar uiteindelijk zijn enkel de grote bomen gebleven, op een uitgel...

Ja, het is soms even slikken als je zo'n mooie krop sla 'moet' oogsten, want waar hij zo mooi stond, is er nu een leegte in de moestuin. Maar dat is snel vergeten het moment dat hij op je bord ligt en kan gaan proeven. En die lege plaats biedt natuurlijk weer mogelijkheid voor iets nieuws. Gelukkig zijn er ook planten waar je lekker kan van oogsten zonder dat ze onmiddellijk een leegte achterlaten. Op het moment van volgende foto's moesten we nog even geduld hebben: Een week en veel zon later is het al heel wat anders. De frambozen zijn nu sneller opgesmuld dan ik zo op foto kan zetten. Ook de witte besjes hebben goed gemaakt. De rode oogsten staat ook op het to do lijstje. Daar doen we het uiteindelijk voor, toch?

Een moestuin(tje): dat was een van de dingen die absoluut in onze tuin moest komen. Met de opkomst van de vierkante meter-moestuinen was ook al snel beslist hoe het er moest gaan uitzien. Acht bakken van 120 x 120 cm, gemaakt uit Azobé hardhout, vormen de basis. Per bak zijn er 9 vakken, dus elk plantvak is zo'n 40 x 40 cm groot. In de drie jaar dat ik er nu mee bezig ben, heb ik enkel maar voordelen ontdekt: - vooreerst ziet het er gewoon heel erg mooi en leuk uit - onkruid wieden is echt minimaal - spitten is ook verleden tijd - ziektes en plagen krijgen minder kans door de verspreiding in de verschillende vakken Dit was mijn planning van vorig jaar (die van dit jaar is niet zo esthetisch uitgewerkt moet ik bekennen): Met een goeie planning en wat spreiding van zaaien / planten, kan je gedurende lange tijd genieten van vitamientjes uit de eigen tuin.

Het idee om een blog bij te houden over onze tuin, spookte al een hele tijd door mijn hoofd. Er effectief aan beginnen, dat was nog een ander paar mouwen. Maar nu het buiten 35° is en veel te heet om in de tuin bezig te zijn, is het misschien wel het ideale moment om van start te gaan. In de volgende berichtjes wil ik jullie graag onze tuin (en het Witte Huis) voorstellen, vertellen over mijn favoriete planten, de moestuin, succesjes en uiteraard ook dingen die beter kunnen maar waar we weer uit leren (proberen alles positief te bekijken). Maar voor nu eerst en vooral: welkom!