De tuin van Het Witte Huis

Ik krijg er niet genoeg van, van deze mooie, bescheiden Crocusjes… Helemaal nu ze zich zo enthousiast openen, kopjes naar de zon gericht.  Waar ik wel genoeg van had, waren de siergrassen (Pennisetum 'Karley Rose') in de voortuin. Aan de andere kant van het pad naar de deur staat nog zo'n bos.  Ik denk dat de foto wel voor zich spreekt. Ik kon het echt niet meer aanzien. Dus mijn voornemen om ze nog tot half maart te laten staan, is mislukt. Trouwens best een lastig klusje. Het snoeien, dat is niet zo moeilijk, met de haagschaar erdoor. Maar na die eerste ronde, krijg je dan dit zooitje... Het gevoel alsof je het nooit meer 'netjes' gaat krijgen. Maar goed, op de knieën dan maar en gras 'harken' / plukken, zoveel als je meekrijgt, tot het er weer wat fatsoenlijk bijligt. Gelijk maar even de randjes van de Geranium (cantabrigiense 'St Ola') bijgeknipt zodat ik ook daar de grasresten en esdoornzaden vanonder kon halen. Dit is

Voor mij is het zalig, dit weer. Maar de Helleborus ('Mon Blanc') in de potten op het terras vond het te warm. Ze staan in een erg beschutte hoek waar de temperatuur snel oploopt. Ideaal in de winter natuurlijk maar voor nu blijkbaar té heet. Dus tijd om hun plaatsje in volle grond te krijgen. Mooi zicht zo, echt een lentegevoel, met op de achtergrond ook de anemoontjes die ik vorige week al geplant had, en de sneeuwklokjes.  Aangezien ik dan toch aan het (ver)planten was, hebben ook een Fatsia, de twee vorige week gekochte Helleborussen en twee stokrozen een (nieuwe) plaats gekregen. Alleen een leeg zicht nu, mijn potten op terras. Dat is wel een goed excuus om nog eens naar de bloemenwinkel te gaan. Voor de rest heb ik verder opgeruimd in de borders. Dor blad weghalen, en massa's esdoornzaailingen. Van die laatste liggen er vast ook nog meer die ik niet gezien heb en dus binnenkort tot ontkiemen zullen komen. Niet de laatste keer dus dat ik een opruimronde doe...

Gisteren bij mijn broer al lekker buiten kunnen genieten, dus dat stimuleerde me vandaag om de loungeset schoon te maken en dat stuk van het terras aan te pakken. We hebben er erna al gelijk gebruik van gemaakt en wij zijn niet de enigen die tevreden zijn... Toby is erg blij met de terugkeer van de kussens! Dat hij maar lekker luiert op de zetel, dan laat hij de vogeltjes met rust. Zeker nu we ook eindelijk het nestkastje voor de halfholenbroeders opgehangen hebben. Het heeft een plaatsje gekregen in de leibomen. Benieuwd of het dit voorjaar bewoners zal krijgen. Hebben jullie ook nestkastjes hangen in de tuin?

Ik heb het echt goed te pakken, die lentekriebels. Plantjes kopen helpt er wel goed tegen. Afgelopen weekend was ik in de bloemenwinkel voor een bloemetje voor de visite waar we heen moesten, en  toen zag ik de Anemoontjes... en wist dat ik er wilde. Vandaag wat tijd gemaakt om terug te gaan en mezelf te voorzien. Toby moest alles ook eens komen keuren. Zes Anemone blanda had ik mee, twee Helleborus orientalis in roze tinten en een Madeliefje. Dit leuke bloempotje had ik een keer gekregen, met Narcissen erin. Maar dit is net wat gepaster volgens mij. Alleen onderaan nog wat opvullen zodat ie net iets hoger in de pot komt. Ook weer wat opgeruimd vandaag, de zone aan de leibomen is ook weer van het meeste dorre blad, siergrasresten en onkruid ontdaan. Best een klusje toch. Maar als leuke afsluiter hebben we de Anemoontjes geplant, deels onder de Hazelaar en deels bij de Eikebladhortensia's. Nu maar hopen dat ze het naar hun zin hebben en zich vermeerderen. Zo'

Gisteren brachten we een bezoekje aan mijn zus. Naast heel wat gezellige uurtjes en lekker eten, leverde dat ook nog dit moois op voor in de tuin... Ik wist dus gelijk mijn klusje voor vandaag. Voorzichtig heb ik de polletjes wat uit elkaar gehaald en her en der in de tuin onder de bladverliezende struiken er eentje gezet. Precies of ze hebben er altijd gestaan. Hopelijk pakken ze goed aan en breiden ze zicht de komende jaren mooi uit. Gekocht heb ik ook nog een en ander want ja, de verleiding ligt weer in de winkels... Dit vond ik vorige week in de Lidl. Er lag nog veel meer, dus ik vrees dat ik de komende keer ook wel weer iets zal meehebben. Achja, ik koop geen chocola maar dan wel dit... Iedereen heeft wel ergens zijn zwakke punt vermoed ik :). Zijn jullie ook vatbaar voor deze soort verleiding?

Ze zijn open, de Crocusjes! Mooi hé, dat is voor mij het echte lentegevoel, en dat half februari al. Tot mijn vreugde zie ik dat ze ook jaar na jaar grotere groepjes vormen, ze vermeerderen zich dus gestaag. Niet evident aangezien het verre van een ideale plaats is waar ze staan (onder invloed van een grote Esdoorn bij de buren, vlak aan de perceelsgrens met onze tuin). Hopelijk vormen ze binnen een aantal jaar een volledig tapijtje. Daar zullen de bijen (de eerste heb ik gisteren al gespot) blij mee zijn, zoveel nectar dan. Een boel kleine klusjes vandaag, de meeste waren geen foto waard. De kalkminnende planten (Buxus, Clematis, Helleborus, Perovskia, Helichrysum, Euphorbia) hebben hun portie kalk gehad.  In de voortuin moest dringend wat onkruid gewied worden, voornamelijk paardenbloemen. Hoop dat er niet al te veel wortelresten blijven zitten zijn zodat ze niet binnenkort er alweer terug staan. Ook wat verplantwerk gedaan. In de paarse border had de Campanula poschars

Je zou het echt vergeten hé, dat het pas half februari is, Afin, ik toch. Weer zo'n heerlijk weer vandaag. De irisjes (Iris reticulata) die ik in het najaar uit bolletjes geplant heb, komen ook al piepen nu. Eentje staat zelfs al in bloei. Wat een verfijnde schoonheid vervat in één bloempje...  daar doen we het voor. Ik ben nog wat verder aan het opruimen gegaan. Het vervolg van de 'paarse border'.  Ook hier weer veel Verbena's om te kortwieken, want onkruid, verdroogd grasblad, droge restanten van de Gladiolen,... Het was de bedoeling om het stukje aan te pakken dat op de foto in de zon ligt. Maar ik genoot zo van het bezig zijn dat ik nog een beetje verder gegaan ben en ook al wat van de ronding vooraan opgeruimd heb. Zeker omdat de zon intussen al mee opgeschoven was. Ik heb nog niet alles ingesnoeid want per slot zijn we pas half februari. Ik wil er niet aan denken maar het zou best nog kunnen sneeuwen zelfs (hopelijk niet natuurlijk!). Dus de Gaur

Ik was niet de enige die van de zon genoten heeft vandaag... Genieten van het weer en in de tuin werken, de ideale combinatie. Eerst ben ik verder gegaan met het snoeien van het kleinfruit. Rode, witte en zwarte bes en de twee kruisbesstruiken hebben hun kappersbeurt ondergaan.  Ik vrees dat het niet helemaal volgens de regels van de kunst gebeurd is. In het tuinboek staat wel zo'n mooie schemaatje waarop alles logisch lijkt wat en hoe te snoeien. Tot je dan naar je eigen planten kijkt die in niets met dat schema te vergelijken zijn. Dus heb ik vooral 'op het gevoel' gesnoeid. De planten krijg in ieder geval weer meer licht en lucht in het hart. Kruisende takken zijn weggehaald en enkele oude takken helemaal verwijderd. Ik zie wel wat het geeft. Een eventueel minder talrijke oogst is zeker geen ramp, vorig jaar was er zoveel, teveel eigenlijk...  Ik had foto's gemaakt maar eigenlijk is daar zo weinig interessants op te zien (veel takjes op de ene foto en iet

Wat een heerlijk weer deze namiddag! Daar heb ik de hele winter zo naar uitgekeken en nu eindelijk... Deze viooltjes vind ik precies ook steeds een zonnetje brengen, met hun gele hartje.  Het snoeien van de frambozen was het klusje voor vandaag. Het merendeel ervan zijn herfstdragende rassen. Nu hoor je meestal dat je die helemaal moet terugsnoeien en telkens vertrekt van de dit jaar gevormde takken. Dat doe ik zelf niet. Ik snoei de takken die in het najaar gedragen hebben een stuk in (ongeveer het stuk eraf dat vrucht gedragen heeft). Deze takken zullen weer uitlopen en - veel vroeger dan het najaar - vrucht dragen. Dus dit komt bovenop de 'normale' herfstoogst. Een lekker extraatje en een mooie verlenging van het oogstseizoen. Niet zo'n duidelijk zicht omdat de takken wat opgaan in de achtergrond van het hekje, maar alles ziet er weer netjes uit. Hebben jullie ook genoten van dit heerlijke weer?

Een beetje zon vandaag en een eerste zaaisel klaar, daar krijgt een mens toch wel een lentegevoel van...  Zomerprei heb ik dus gezaaid, ras 'Forrest'. Ik verwacht er niet al te veel van aangezien het pakje zaad eigenlijk maar goed was tot eind 2017... Maar zomaar weggooien kan ik dan ook weer niet, je weet maar nooit dat het een positieve verrassing wordt. Potjes met zaai/stekgrond, zaadjes erin en klaar. Straks nadat ze goed water gekregen hebben, gaat het kapje er nog over om goed de temperatuur te behouden. En dan vooral heel veel geduld hebben, niet steeds mijn sterkste kant. Zijn jullie al bezig met zaaien voor de moestuin?

Vandaag allesbehalve een mooi lenteweertje... maar toch komt ze eraan. Onverwacht vroeg, deze Irisjes (Iris reticulata 'Harmony'). Deze had ik vorig jaar opgepot bij de bloemenwinkel gekocht en na de bloei geplant. Had gevreesd dat door de droge zomer ze wel helemaal weggekwijnd zouden zijn, maar niet dus, integendeel. In het najaar had ik ook nog losse bolletjes gekocht  (en geplant) maar zou eens moeten kijken of deze al dan niet boven gekomen zijn (en eens goed nadenken waar ik deze ook alweer geplant had...). Ook de Crocusjes zijn nog wat gegroeid. Een warme(re) dag, wat zon en de bloempjes zullen zich openen. Fijn om zien ook dat de Helleborus (Helleborus odorus) jaar na jaar groter wordt en rijkelijk bloeit. Het blijft een van mijn favorieten. Wat is jullie favoriete lentebloeier?

Warempel, vandaag laat het zonnetje zich nog eens zien... Dat geeft gelijk een instant lentegevoel. Maar buiten werken stellen we toch nog heel even uit, de gure wind maakt het niet zo aangenaam en ik ben ook nog steeds bezig met die vervelende verkoudheidsvirussen helemaal kwijt te raken. Deze dagen zijn dan wel weer ideaal om wat plannen te maken, nadenken over verbetering, er wat lectuur op naslaan, dat soort dingen. Op internet valt heel erg veel (teveel) te vinden maar er gaat toch niet veel boven een goed boek. Een van mijn favoriete tuinauteurs is Romke van de Kaa. Ik heb voor het eerst kennis gemaakt met zijn schrijfsels toen ik op stage was voor mijn studies aan de hogeschool (intussen best lang geleden - 1999). Twee boeken heb ik van zijn hand: "Tuinieren gaat niet over rozen" en "Buiten de perken". Over dat laatste boekje wil ik het nu even hebben.   "Buiten de perken" is een boek(je) over planten, echter zonder foto's, dus

Het voornemen om vanaf vandaag weer wat actiever in de tuin aan de slag te gaan, werd door de weergoden gedwarsboomd... Hier is het winterse deken al wel weer voor een groot stuk gesmolten maar mooi is het wel zo. Nog maar even terug in winterslaap, afin, toch wat buiten betreft. We profiteren wel wat van de tijd om in het Witte Huis grote schoonmaak te houden, dat is ook wel een keer nodig. Gebruiken jullie deze tijd ook om binnen aan de slag te gaan?