15/02/2019 - Kalk strooien en onkruid wieden

Ze zijn open, de Crocusjes!

Mooi hé, dat is voor mij het echte lentegevoel, en dat half februari al. Tot mijn vreugde zie ik dat ze ook jaar na jaar grotere groepjes vormen, ze vermeerderen zich dus gestaag. Niet evident aangezien het verre van een ideale plaats is waar ze staan (onder invloed van een grote Esdoorn bij de buren, vlak aan de perceelsgrens met onze tuin). Hopelijk vormen ze binnen een aantal jaar een volledig tapijtje. Daar zullen de bijen (de eerste heb ik gisteren al gespot) blij mee zijn, zoveel nectar dan.

Een boel kleine klusjes vandaag, de meeste waren geen foto waard.

De kalkminnende planten (Buxus, Clematis, Helleborus, Perovskia, Helichrysum, Euphorbia) hebben hun portie kalk gehad. 

In de voortuin moest dringend wat onkruid gewied worden, voornamelijk paardenbloemen. Hoop dat er niet al te veel wortelresten blijven zitten zijn zodat ze niet binnenkort er alweer terug staan.

Ook wat verplantwerk gedaan. In de paarse border had de Campanula poscharskyana zich iets te enthousiast uitgezaaid waardoor ik vorig jaar niet genoeg plaats had om de bedoelde grote groepen Agastache te planten. Dus nu heb ik de ruimte vrijgemaakt waar de aanvullende planten moeten komen. De Campanula's hebben op hun beurt een plaats gekregen waar de Saxifraga de droge zomer niet overleefd heeft.

In het vak erboven wil ik dan later nog de Helleborussen planten die nu in de potten op terras staan. Die kunnen dan de Helleborus odorus aanvullen. Ik zag trouwens bij de Helleborussen talrijke zaailingen staan. Misschien moet ik die dit jaar toch uitdoen en oppotten want de exemplaren van vorig jaar hebben het niet gehaald op de plaats waar ze uitgezaaid waren.

Morgen maar even een iets rustiger dag want ik begin te merken aan mijn rug dat tuinwerk toch wel fysieke inspanning vraagt (en we geen twintig jaar meer zijn).

Moeten jullie er lichamelijk ook altijd even weer aan wennen, aan het tuinwerk?