21/08/2018 - Sterker dan je denkt

die planten...
Een van de eerste opruimklusjes na de droogte was het terugsnijden van de Campanula lactiflora. Zag het maar somber in eerlijk gezegd. Maar zie hier, terug een bloempje op een van de weinige stengels die nog overbleven:

In de basis van een aantal planten heb ik ook alweer nieuwe groeipunten gezien. Er zal wel wat 'Escar-go' aan te pas moeten komen om ze effectief te laten groeien, want de slakken vinden het blijkbaar lekkere hapjes. Net zoals dit trieste zicht, de top van een Dahliaplant, helemaal afgevreten.

Het opruimklusje dan voor vandaag: het stukje links van waar ik gisteren bezig was.

Niet zo heel veel werk vandaag omdat ik een paar klusjes dus al eerder aangepakt had. Nog wat Campanulastengels terugsnijden die toch nog verdroogd waren na de eerste opruimbeurt, wat slecht blad van de Helleborus (Helleborus odorus) wegknippen, net zoals nog wat verdroogde bloeistengels. En vooral heel veel afgevallen blad van de Esdoorns weghalen. Ik wil dat herfstgevoel dat dat blad toch oproept, nog even uitstellen. Als laatste dan ook hier het Buxusbolletje een knipbeurt geven.

Verder blijven de Leeuwenbekjes me positief verrassen. Ze zijn de droogte relatief goed doorgekomen zonder al te vaak water te krijgen. En al die tijd blijven ze maar bloeien en verse scheutjes maken.

Ik had ze in het voorjaar geplant om het gat (vooral qua kleur) dat tussen de voorgrond met de lage beplanting van Saxifraga en Campanula, en de Helleborus viel, op te vullen. Die rol vervullen ze dus goed, al vallen ze op de foto niet heel erg op. Ik heb al wat zaad weten te verzamelen, dus volgend jaar zaai ik ze zelf. 

Zo is het stukje ook weer opgeruimd:

Morgen is het de beurt aan het ronde terrasje, ons zithoekje achter in de tuin.

O ja, intussen is de gezaaide andijvie ook in actie geschoten:

Nog even geduld hebben voor ze in de moestuin uitgeplant kunnen worden maar het begin is er :-).

Kijken jullie al uit naar de herfst of mag het nog even zomer blijven?